

| Παραγωγή: | Finos Film |
| Α' Προβολή: | 10 Οκτωβρίου 1955 |
| Κατηγορία: | Δραματική |
| Είδος: | Βουκολική |
| Σκηνοθεσία: | Ντίνος Δημόπουλος |
| Σενάριο: | Γιώργος Τζαβέλλας |
| Ηθοποιοί: | Γιώργος Φούντας, Αλέκα Κατσέλη, Χριστίνα Καλογερίκου, Παντελής Ζερβός, Γιώργος Δαμασιώτης, Κώστας Κακκαβάς, Σύλβα Πουλοπούλου, Γεωργία Βασιλειάδου, Χριστίνα Αποστόλου, Θεόδωρος Κατσαδράμης, Στέλιος Παπαδάκης, Χάρις Λουκέα, Γιάννης Ρούσσος, Γρηγόρης Τζωρτζάκης, Μαρία Ρούσσου, Κ. Τσιφλάκος, Μαργαρίτα Παπαδοπούλου, Κ. Γιαννάκου, Λίλη Μαρίνου |
| Μουσική: | Τάκης Μωράκης |
| Φωτογραφία: | Αριστείδης Καρύδης-Φουκς |
| Χορογραφία: | Δώρα Στράτου |
| Σκηνογραφία: | Μάρκος Ζέρβας |
| Μοντάζ: | Ντίνος Κατσουρίδης |
| Μακιγιάζ: | Σταύρος Κελεσίδης |
| Εισιτήρια: | 57.514 |
| Διάρκεια: | 96' |
Ένας μεγαλοτσέλιγκας, ο Μήτρος, χαρίζει στην πεντάμορφη Κρουστάλλω ένα χρυσαφένιο σταυρό για να της δείξει τα τρυφερά του αισθήματα. Δεν γνωρίζει όμως πως αυτή είναι ήδη ερωτευμένη με τον Λιάκο, ένα πάμπτωχο τσοπανόπουλο, στο οποίο ο Μήτρος χρωστά τη ζωή του, γιατί παλιότερα τον είχε σώσει από βέβαιο πνιγμό. Ο σταυρός στο λαιμό της βοσκοπούλας προκαλεί φιλονικίες ανάμεσα στους δύο άνδρες, ενώ ο Μήτρος ζητάει το χέρι της Κρουστάλλως.
Την ίδια χρονιά (1955) έγιναν δύο παραγωγές με το ίδιο θέμα και τον ίδιο τίτλο. Η πρώτη σκηνοθετήθηκε από τον Ντίνο Δημόπουλο για την Finos Film και η δεύτερη από τον Δημήτρη Δαδήρα για την Ολύμπια Φιλμ. Η διαφορά τους ήταν κυρίως στην επιλογή των ηθοποιών. Η ταινία του Ντίνου Δημόπουλου βασίστηκε σε σενάριο του Γιώργου Τζαβέλλα και θεωρείται υπέρτερη.Αντίστοιχη ταινία είχε γυριστεί και το 1932, με ομώνυμο τίτλο, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τσακίρη και Ηλία Παρασκευά σε παραγωγή Ολύμπια Φιλμ.
Παραγωγός της ταινίας στο επιτελείο της Finos Film ήταν ο Α. Δρίτσας.
Αν και υπάρχει το αρχικό αρνητικό της ταινίας, δεν κατάφερε να αποκατασταθεί ψηφιακά, λόγω προβληματικού υλικού.
Έμπειρη σεναριογραφική δεξιοτεχνία
Πηγή: Αχιλλέας Μαμάκης, Εφημερίδα "Έθνος", Οκτώβριος 1955
Ο κ. Δρίτσας, που «γύρισε» τον Aγαπητικό με τον κ. Φίνο, ακολούθησε τον σωστό δρόμο, τον κινηματογραφικώτερο: από την παλιά θεατρική επιτυχία, την γεμάτη συμβατικότητα, επήρε το κύριο υλικό μέσω της έμπειρης σεναριογραφικής δεξιοτεχνίας του Γιώργου Τζαβέλλα. Το υλικό αυτό δίνεται μ΄ελευθερία, και ο Ντίνος Δημόπουλος το παρουσιάζει σ΄εξαίρετες (πολλές φορές) εικόνες, ωραία φωτογραφία, έκτακτες ποιμενικές σκηνές και με μια προσπάθεια συγκερασμού της συμβατικότητος του μύθου και του ρεαλισμού που, αυτή είνε βέβαια φυσικό να δίνη μια κάποια γλυκερότητα στην εκτύλιξη της πλοκής.
Η ψήφος μας στον Ντίνο Δημόπουλο και στη Φίνος Φιλμ
Πηγή: Κώστας Σταματίου, Εφημερίδα "Η Αυγή", Οκτώβριος 1955
Πολλοί εζήλεψαν την (ταμειακήν) δόξαν της ασπούδαχτης Γκόλφως. Το αποτέλεσμα είναι να βλέπουμε τούτη τη βδομάδα δύο Αγαπητικούς της βοσκοπούλας και να μας απειλεί εντός των ημερών και τρίτος! Ανεξάρτητα απ΄την αντίθεση μας απέναντι στην προσπάθεια που γίνεται ν΄αγνοηθεί η σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, για χάρη της αναβίωσης των φτηνών κωμειδυλλίων (που, ωστόσο, γεμίζουν τον μπεζαχτά, γιατί ο κοσμάκης διψάει για ρωμέικη λεβεντιά, κορφοβούνι, κοπάδι και κλαρίνο), δεν διστάζουμε να διαλέξουμε ανάμεσα στους δύο Αγαπητικούς: δίνουμε την ψήφο μας ανεπιφύλακτα στον Ντίνο Δημόπουλο και στους συνεργάτες της «Φίνος Φιλμ».
Παρόμοιες Ταινίες















