Χαμένοι Αγγέλοι
Χαμένοι Αγγέλοι(1948)

Μια ταινία με κινηματογραφική φαντασία

Πηγή: Μάριος Πλωρίτης, Εφημερίδα Ελευθερία, Δεκέμβριος 1948

Οι «Χαμένοι Άγγελοι» μαρτυράνε πως η κινηματογραφία μας προόδευσε αρκετά ώστε να μην επιτρέπεται, οι κόποι και τα (όσα έχουμε) μέσα να σκορπίζονται σ’ αχάριστες υποθέσεις. Και σαν σημάδι προόδου, ανεξάρτητα απ’ το περιεχόμενό τους, οι Άγγελοι έχουν σπουδαιότητα καθόλου αμελητέα. Ο σκηνοθέτης κ. Τσιφόρος έδειξε πως "βλέπει" κινηματογραφικά. Δίνει ρυθμό και κίνηση στις σκηνές του, δέσιμο στα επεισόδια, ξέρει να τοποθετήσει τα πρόσωπά του, να "σπάσει" την "κατά μέτωπο σκηνοθεσία" που βασιλεύει ακόμα στην Ελλάδα. Έχει κινηματογραφική φαντασία. Και προσπάθησε να ζεστάνει τους ηθοποιούς, να τους αποσπάσει από το ανδρεικελοειδές παίξιμο που παραμένει κι αυτό προίκα του κινηματογράφου μας. Η σύγχρονη φωνοληψία που εφαρμόζεται στους «Χαμένους Αγγέλους», θα βοηθήσει τους ηθοποιούς μας σε αυτό το "λύσιμο". Έτσι οι «Χαμένοι Άγγελοι», μ’ όλο το άστοχο θέμα τους, αποτελούν μια θετική τεχνική πρόοδο στην υπόθεση της ελληνικής κινηματογραφίας.