Λαμπερή ενζενί του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, η Χλόη Λιάσκου χάρισε λάμψη και μπρίο σε αξέχαστες κωμωδίες και μιούζικαλ της Φίνος Φιλμ. Γοητευτική αλλά και ευαίσθητη πήρε τη δύσκολη απόφαση να αφήσει τη λάμψη του κινηματογράφου για να δοκιμάσει τις δυνάμεις της σε κλασσικό θεατρικό ρεπερτόριο αλλά και να ξεδιπλώσει το ταλέντο της στο ραδιόφωνο.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στα Κάτω Πατήσια με τη μητέρα της, έχοντας χάσει τον πατέρα της όταν ήταν μωρό. Η μικρή Καλλιόπη λίγο μετά τα τέσσερά της χρόνια άρχισε μαθήματα ρυθμικής και στα οκτώ της χρόνια σταμάτησε τη ρυθμική για να αφοσιωθεί στο μπαλέτο στη σχολή Ζουρούδη. Μέσω της σχολής βρέθηκε σε ηλικία 13 χρονών σε μια παράσταση του θρυλικού ζεύγους χορευτών Τάκη Βαρλάμου και Μαρία ντε Πετρίλλο. Εκεί την είδε ο Νίκος Κούνδουρος, ο οποίος αποφάσισε πως ήταν ιδανική για να παίξει στις «Μικρές Αφροδίτες» που ετοίμαζε. Εκείνος ήταν που της «έδωσε» το όνομα Χλόη και την έπεισε να βάψει τα μαλλιά της ξανθά. Αν και έκαναν επί μακρόν πρόβες για το ρόλο, τελικά ο χρόνος πέρασε και τελικά η Χλόη Λιάσκου δεν συνεργάστηκε με τον Κούνδουρο όταν εκείνος κατάφερε να προχωρήσει την ταινία του.

Σε όλο αυτό το διάστημα εκείνη συνέχιζε τις σπουδές της παράλληλα με τα μαθήματά της. Σε μια παράσταση της σχολής χορού, όταν εκείνη ήταν 16 ετών, βρέθηκε στο ακροατήριο ο Κώστας Βουτσάς, ο οποίος εντυπωσιάστηκε από την παρουσία στη σκηνή της νεαρής Χλόης και την πήγε στον Φιλοποίμενα Φίνο για να κάνει το πρώτο της κινηματογραφικό δοκιμαστικό. Αρκετά αργότερα, κι ενώ είχε εμφανιστεί στη μεγάλη οθόνη, η Χλόη Λιάσκου γράφτηκε στη Δραματική Σχολή του Γρηγόρη Βαφειά και μετά έγινε δεκτή στη σχολή του Γιαννούλη Σαραντίδη απ’ όπου και αποφοίτησε.

Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Η πρώτη ταινία της Χλόης Λιάσκου ήταν το «Νόμος 4000» ενώ ακόμα πήγαινε σχολείο. Μάλιστα στα γυρίσματα φορούσε την πραγματική σχολική της ποδιά και κρατούσε την πραγματική της σχολική τσάντα. Μέχρι το 1966 είχε αποκλειστική συνεργασία με την Φίνος Φιλμ, συνολικά σε οκτώ ταινίες και όλες σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη. Ανάμεσά τους τα εμβληματικά μιούζικαλ «Μερικοί το Προτιμούν Κρύο» (1963), «Κάτι να Καίει» (1964), «Κορίτσια για Φίλημα» (1965) και «Ραντεβού στον Αέρα» (1966) όπου η Χλόη Λιάσκου ξεδίπλωσε τις χορευτικές της ικανότητες. Ακολούθησαν μόλις δύο ακόμα ταινίες πριν εγκαταλείψει τον κινηματογράφο: «Ο Άνθρωπος για Όλες τις Δουλειές» (1966) του Γιώργου Κωνσταντίνου και «Οι Αντίζηλοι» (1968) του Παύλου Τάσιου. Όπως έχει πει η ίδια, ο λόγος που σταμάτησε την κινηματογραφική καριέρα της ήταν η επιθυμία της να αφοσιωθεί στην οικογένειά της και τα παιδιά της, αλλά και για να ασχοληθεί με το θέατρο.

Στην τηλεόραση εμφανίστηκε σε πολλά θεατρικά έργα αλλά και επιλεγμένες σειρές όπως: «Οικογένεια», «Παράλληλοι Δρόμοι», «Καλημέρα Ζωή», «Τμήμα Ηθών», κ.α. Από τις μεγάλες της αγάπες υπήρξε και η ενασχόληση με το ραδιόφωνο. Από το 1970 μέχρι σήμερα, συνεργάστηκε με την ΕΡΤ αλλά και ιδιωτικούς σταθμούς, συμμετέχοντας σε θεατρικά έργα και εκπομπές λόγου («Ραδιοφωνική Βιβλιοθήκη», «Ποιητική Ανθολογία», κ.ά.). Το διάστημα 1991-1996, παρουσίαζε στην ΕΡΑ 2, την εκπομπή «Εν αρχής είναι ο έρωτας», ενώ πιο πρόσφατα είχε αναλάβει επί πέντε χρόνια τη διεύθυνση του δημοτικού ραδιοφωνικού σταθμού Σύρου.

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

Μετά την κινηματογραφική της θητεία, η Χλόη Λιάσκου πέρασε σε μια δεύτερη φάση της καριέρας της ρίχνοντας βάρος στο θέατρο. Έτσι, το 1971 προσλήφθηκε στο Εθνικό Θέατρο στο οποίο παρέμεινε δώδεκα χρόνια, συμμετέχοντας σε σημαντικές παραστάσεις όπως: «Ηλέκτρα» και «Οθέλλος» του Σπύρου Ευαγγελάτου, «Εκάβη» του Λάμπρου Κωστόπουλου, «Ορέστης» του Γιώργου Σεβαστίκογλου, «Δον Κιχώτης» του Τάκη Μουζενίδη, και άλλες. Με τις παραστάσεις αυτές είχε την ευκαιρία να εκπληρώσει και ένα μεγάλο της «θέλω» να παίξει σε ιστορικούς χώρους όπως το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου και το αρχαίο θέατρο της Δωδώνης.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ

Η Χλόη Λιάσκου παντρεύτηκε το 1966 τον ηθοποιό του Εθνικού Θεάτρου και σκηνοθέτη Λάμπρο Κωστόπουλο (1930-2004) και μαζί έκαναν τρία παιδιά.