Μια από τις μεγάλες Κυρίες της υποκριτικής τέχνης που ξεχώρισε με την κομψότητα και τη γοητεία της, η Τζένη Ρουσσέα διέγραψε μια σημαντική πορεία 65 ετών στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Γεννημένη αντι-σταρ, το μόνο που την ενδιέφερε πάντα ήταν να βρίσκεται στην σκηνή, να παίζει και να χάνεται μέσα στους ρόλους.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Η Ιωάννα Ρουσσέα, που από μικρή όλοι φώναζαν Τζένη, γεννήθηκε στη Ζάκυνθο και μεγάλωσε σε οικογένεια με καλλιτεχνικές ανησυχίες. Ο πατέρας της ήταν ο ζωγράφος και αγιογράφος Χρήστος Ρουσσέας, τα βήματα του οποίου ακολούθησε η μεγαλύτερη αδελφή της Μαρία. Από μικρή έδειξε την έφεσή της στην υποκριτική τέχνη συμμετέχοντας σε σχολικές και άλλες ερασιτεχνικές παραστάσεις. Μάλιστα όταν ήταν μαθήτρια γυμνασίου κατάφερε να κάνει ένα πέρασμα μπροστά από την κάμερα στην ταινία του Γρηγόρη Γρηγορίου «Κόκκινος Βράχος» (1949) που γυρίστηκε στη Ζάκυνθο. Στην απόφαση της να γίνει ηθοποιός είχε σύμμαχο τον πατέρα της απέναντι στις ισχυρές αντιρρήσεις της μητέρας της. Οι τρομεροί σεισμοί που έπληξαν Κεφαλλονιά και Ζάκυνθο το καλοκαίρι του 1953 έφεραν κλονισμό στην υγεία της μητέρας της, η οποία σύντομα έφυγε από τη ζωή. Μετά από αυτή την τραγική εξέλιξη και με το σπίτι τους ισοπεδωμένο, ο Χρήστος Ρουσσέας πήρε την απόφαση να αφήσει τη Ζάκυνθο και να μετακομίσει με τις κόρες του στην Αθήνα.

Η Τζένη Ρουσσέα αρχικά βρίσκει χρόνο για να παρακολουθεί τη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου ως ακροάτρια, ενώ ένα χρόνο αργότερα γίνεται δεκτή και εγγράφεται στη Σχολή ξεκινώντας τις σπουδές της. Μαθήτρια ακόμα της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου έκανε την πρώτη της θεατρική εμφάνιση ως μέλος του χορού στον «Ιππόλυτο», την ιστορική παράσταση του Δημήτρη Ροντήρη που εγκαινίασε το θεσμό των Επιδαύριων το καλοκαίρι του 1954.

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

Η πρώτη της εμφάνιση σε Αθηναϊκή θεατρική σκηνή ήταν σαρωτική καθώς ο σπουδαίος Κώστας Μουσούρης την επέλεξε για να παίξει δίπλα στην Αντιγόνη Βαλάκου στο «Ημερολόγιο της Άννας Φράνκ» που ανέβασε με μεγάλη επιτυχία τη θεατρική περίοδο 1956-57. Το καλοκαίρι του 1958 μεταπήδησε στο θίασο του Νίκου Χατζίσκου και ακολούθησαν επιτυχημένες παραστάσεις σε συνεργασία με σημαντικούς θιάσους, όπως της Έλσας Βεργή, του Απόστολου Αβδή, του Κώστα Χατζηχρήστου. Το 1962 σύστησε μαζί με τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Τίτο Φαρμάκη δικό τους θίασο, ενώ το 1964 περιόδευσε με τον θίασο των «Επτανησίων ηθοποιών» (Δ. Παγουλάτου – Ελ. Απέργη) με αφορμή τα 100 χρόνια από την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα.

Τη θεατρική περίοδο 1964-65 επιστρέφει στο θέατρο Μουσούρη ανοίγοντας μια δημιουργική περίοδο σχεδόν 20 ετών με ρόλους σε έργα εκλεκτών θεατρικών συγγραφέων, όπως: Τσέχωφ (Τρεις Αδελφές), Νηλ Σάιμον (Ένα Παράξενο Ζευγάρι), Τένεσι Ουίλιαμς (Καλοκαίρι και Καταχνιά, Τριαντάφυλλο στο Στήθος), Λουίτζι Πιραντέλο (Ερρίκος Δ’ με τον Δημήτρη Χόρν), Ζακ Ντεβάλ (Τοβάριτς), Αλέξανδρου Κασόνα (Η Διαβολεμένη Μυλωνού), Κωστούλας Μητροπούλου (Μουσική για μια Αναχώρηση) και πολλών άλλων. Λίγο πριν το θάνατο του Κώστα Μουσούρη το 1975, η Τζένη Ρουσσέα αναλαμβάνει το θέατρο της πλατείας Καρύτση, αφού είχε γίνει πια η μόνιμη πρωταγωνίστρια του θιάσου. Για 8 χρόνια ανεβάζει άρτιες παραστάσεις με πολυπληθείς θιάσους, με απαιτητικά έργα που ξεδιπλώνουν το πολύπτυχο ταλέντο της και την πλούσια εκφραστικότητα της. Αν και η καλλιτεχνική της επιτυχία ήταν αδιαμφισβήτητη, οι οικονομικές συνθήκες οδήγησαν το 1983 να αφήσει το θέατρο Μουσούρη, το θεατρικό της σπίτι.

Συνέχισε, όμως, κάνοντας συνεργασίες με άλλους ελληνικούς θιάσους και πρωταγωνίστησε σε ποιοτικά έργα σε θέατρα της Αθήνας αλλά και σε περιοδείες στην επαρχία. Το χρονικό διάστημα 1990-94, πρωταγωνίστησε στο θέατρο Βεργή σε απαιτητικές παραστάσεις όπως τους «Τρομερούς Γονείς» του Κοκτώ και τα «Ιερά Τέρατα». Συνέχισε να εμφανίζεται στο θέατρο έως πρόσφατα με αξιοσημείωτες παραστάσεις όπως η «Αττική Οδός» των Ρέππα-Παπαθανασίου στο θέατρο Εμπορικόν την θεατρική περίοδο 2009-11, και στο έργο «Η Ζάκυνθος Ομιλεί» των Ρώμα, Σολωμού, Τσακαρισιάνου, (2013) και «Οι Φάλαινες του Αυγούστου» σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια στο θέατρο Χώρα, την θεατρική περίοδο 2019-20.

Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Ενώ ήταν ακόμα μαθήτρια στη Δραματική Σχολή, η Τζένη Ρουσσέα ενσάρκωσε τον πρώτο της κινηματογραφικό ρόλο στην ταινία «Πρέπει να τα Παντρέψουμε» (1953) του Μαυρίκιου Νόβακ. Επέλεξε να δώσει προτεραιότητα στο θέατρο κι έτσι χρειάστηκε να περάσουν πέντε χρόνια για να επιστρέψει μπροστά από τις κάμερες, αυτή τη φορά πρωταγωνίστρια στην ταινία «Όλα για το Παιδί της» (1958) του Κώστα Στράντζαλη και αργότερα στο «Κατώφλι της Αμαρτίας» (1961) του Στέφανου Στρατηγού.

To 1964 περνά το κατώφλι της Φίνος Φιλμ και την τριετία που ακολουθεί πρωταγωνιστεί στις ταινίες «Ένας Μεγάλος Έρωτας» (1964), «Εγωισμός» (1964), «Οι Εχθροί» (1965) για να φτάσει σε αξιοσημείωτες ερμηνείες στα «Κατηγορώ τους Ανθρώπους» (1966) δίπλα στον Νίκο Κούρκουλο και «Πυρετός στην Άσφαλτο» (1967) δίπλα στον Γιώργο Φούντα. Μετά από μια παρένθεση και ταινίες για άλλους παραγωγούς («Ανάμεσα σε Δυο Γυναίκες», «Ο Σπαγγοραμένος», «Οι Άνδρες δε Λυγίζουν Ποτέ», «Ησαϊα μη Χορεύεις», «Ένας Τρελός Γλεντζές», «Εγωισταί») επιστρέφει στη Φίνος Φιλμ το 1971 για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη ταινία «Εσχάτη Προδοσία» του Πάνου Γλυκοφρύδη.

Θα ακολουθήσει μια πολυετής περίοδος κινηματογραφικής ανάπαυλας κατά την οποία η Τζένη Ρουσσέα αφοσιώνεται στο θέατρο. Επιστρέφει όμως το 1986 στην πρώτη της συνεργασία με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο με ένα ρόλο στο «Ο Μελισσοκόμος» ενώ το 1995 συνεργάζονται ξανά στο «Βλέμμα του Οδυσσέα». Οι τελευταίες της κινηματογραφικές εμφανίσεις ήταν στις ταινίες «Οι Θεατρίνες» (2003) του Παναγιώτη Πορτοκαλάκη και «Στο Βάθος Κήπος» (2009) του Κλεάνθη Δανόπουλου.

Το τηλεοπτικό της ντεμπούτο δεν θα μπορούσε παρά να είναι εξίσου επιτυχημένο με τα υπόλοιπη καριέρα της, όταν το 1974 εντάσσεται στη διανομή του «Άγνωστου Πόλεμου», στην 4η σεζόν της σειράς του Νίκου Φώσκολου που σάρωνε σε δημοφιλία. Στα χρόνια που ακολούθησαν συμμετείχε και σε κάποιες ακόμα τηλεοπτικές σειρές («Το Φως του Αυγερινού», «Η Έκτη Εντολή», «Η Λάμψη», «Με Θέα στο Πέλαγο», «Οι Αταίριαστοι» κ.α.) αλλά και σε τηλεοπτικές μεταφορές θεατρικών παραστάσεων.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ

H Τζένη Ρουσσέα έκανε δύο γάμους. Πριν τελειώσει τη Δραματική Σχολή παντρεύτηκε έναν αξιωματικό του ναυτικού, όμως χώρισαν ενάμιση χρόνο αργότερα. Το 1970 παντρεύτηκε τον φαρμακοβιομήχανο Σωτήρη Σοφιανόπουλο, με τον οποίο απέκτησε την ίδια χρονιά μια κόρη, την Έλλη, πριν ο γάμος τους καταλήξει σε διαζύγιο κάποια χρόνια αργότερα.

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Το 2002 η Τζένη Ρουσσέα τιμήθηκε με το έπαθλο «Κυβέλη» από το Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου, για τη διαρκή προσφορά της στο θέατρο.

Το 2008 απέσπασε τιμητική διάκριση από το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας για την ερμηνεία της στην ταινία «Χήρα Στρατηγού» του Δημήτρη Κανελλόπουλου.

Τον Νοέμβριο του 2013 τιμήθηκε από την Ένωση Επτανησίων «Ελλάδα», ως διακεκριμένη προσωπικότητα των Επτανήσων.