Γεννήθηκε το 1943 στο Μεταξουργείο και σπούδασε υποκριτική στην Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη και μουσικό θέατρο στη Σχολή Θεοφανίδη. Μεγάλη της αδυναμία ήταν πάντα ο χορός, που την οδήγησε σε επιπλέον σπουδές στην Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό.
Το 1959 εμφανίζεται για πρώτη φορά στο θέατρο με την επιθεώρηση “Ομόνοια Πλατς Πλουτς” και με το όνομα Λίτσα Κοκκίνη. Την δεκαετία του ’60, η Νικόλ επικεντρώθηκε κυρίως στον κινηματογράφο, όπου συμμετείχε ως ηθοποιός αλλά και ως χορεύτρια σε πολλές ταινίες.
Η πρώτη της συνεργασία με την Φίνος Φιλμ ήταν το 1969 ως χορεύτρια στις ταινίες “Η Παριζιάνα” και “Το Ανθρωπάκι”. Από εκείνη τη χρονιά και μέχρι το 1973, συνεργάστηκε σχεδόν αποκλειστικά με την Φίνος Φιλμ είτε ως ηθοποιός είτε ως χορεύτρια, κυρίως κάτω από τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιάννη Δαλιανίδη. Το 1971 έπαιξε στις ταινίες “Μαριχουάνα Στοπ”, “Κατάχρησις Εξουσίας” και “Ο Κατεργάρης” αλλά και ως χορεύτρια στην ταινία “Μια Ελληνίδα στο Χαρέμι”. Ακολούθησαν άλλες τρεις ταινίες του Φίνου μέχρι το 1973, για να ολοκληρώσει τον κύκλο της στην εταιρία: “Το Κοροϊδάκι της Πριγκηπέσσας”, “Ο Μάγκας με το Τρίκυκλο” και “Είκοσι Γυναίκες κι Εγώ”.
Την δεκαετία του ’70, η Νικόλ Κοκκίνου επέστρεψε στο θέατρο και συνέχισε να ερμηνεύει στο θεατρικό σανίδι μέχρι και το 2007. Στον κινηματογράφο γύρισε μόλις έξι ακόμα ταινίες από το ’80 και μετά, αλλά υπήρξε πολύ ενεργή στην τηλεόραση με πολλές συμμετοχές σε δημοφιλή σήριαλ όπως “Μια Απίθανη Γιαγιά” (1991), “Το Ρετιρέ” (1990), “Το Σόι σου” (2014) και άλλες.
Η Νικόλ Κοκκίνου παντρεύτηκε τον τον επίσης ηθοποιό Κώστα Μαλκότση και απέκτησε δυο γιούς, τον ηθοποιό Λαέρτη Μαλκότση και τον χορογράφο Ερμή Μαλκότση.
Αποφθέγματα #quotes

«Τις παλιές ταινίες δεν τις βλέπω, γιατί δεν μπορώ να αντικρίζω τον Χρόνη Εξαρχάκο και τον Βαγγέλη Σειληνό, με τους οποίους κάναμε πάρα πολλή παρέα.»
«Ο Φλερύ ήταν ο πατέρας, φίλος, δάσκαλός μου, εκείνος με έκανε χορογράφο, ήταν το μεγάλο μου σχολείο.»
«Τον εαυτό μου έπαιζα, μαγκάκι ήμουν μια ζωή.»
«Έτρωγα τα πάντα από το πρωί ως το βράδυ, αλλά χόρευα δεκαοκτώ ώρες την ημέρα.»
«Ο Δαλιανίδης δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του, αλλά μετά τη δουλειά μας κανάκευε όλους. Ηταν αυστηρός όχι μόνο με τους ηθοποιούς, με όλους. Δεν μας τυραννούσε ποτέ, δεν μας παίδεψε ποτέ και μόλις τελειώναμε τα γυρίσματα, μας έκανε τραπέζι, γέλαγε, μας πείραζε»
Ταινίες με την FF
