Ακούραστη καλλιτέχνιδα και θρύλος του ελληνικού τραγουδιού, η Μαρινέλλα κέρδισε τον θαυμασμό του κοινού για την καθαρή – σαν καμπάνα – φωνή της και τη θεατρικότητα με την οποία ερμηνεύει τα τραγούδια της. Δούλεψε σκληρά για να εδραιωθεί στο μουσικό στερέωμα κι όταν έγινε μεγάλο όνομα δεν επαναπαύτηκε. Έφερε σημαντικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας των νυχτερινών κέντρων, προσέφερε μέσω της δουλειάς της και συνέχισε να μαθαίνει και να τολμά!

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1938 κι ήταν το τέταρτο και μικρότερο παιδί μιας φτωχικής οικογένειας με καταγωγή από τη Ραιδεστό της Ανατολικής Θράκης και την Κωνσταντινούπολη. Το πραγματικό της όνομα είναι Κυριακή (Κική) Παπαδοπούλου.

Από μικρή ονειρευόταν να γίνει ηθοποιός κι όταν άκουσε, στην ηλικία των 9 ετών, πως ζητούσαν παιδιά για ψυχαγωγικές εκπομπές στο ραδιόφωνο πήγε μόνη της για οντισιόν και ξεκίνησε τη ραδιοφωνική της καριέρα που κράτησε τρία χρόνια. Το ραδιόφωνο της έδωσε το θάρρος να πάει στο Βασιλικό Θέατρο (το σημερινό Εθνικό) όπου ανέβαιναν παραστάσεις για παιδιά κι έτσι βρέθηκε να μοιράζει τον χρόνο της μεταξύ σχολείου, ραδιοφώνου, θεάτρου και σπιτιού. Με το παιδικό θέατρο ασχολήθηκε μέχρι την ηλικία των 14 ετών και λίγο αργότερα παρουσιάστηκε η ευκαιρία να ενταχθεί σ’ έναν πλανόδιο επιθεωρησιακό θίασο που ξεκινούσε πρώτα παραστάσεις στο καλοκαιρινό «Μετροπόλ», ένα παραλιακό θέατρο της Θεσσαλονίκης.

Το καλοκαίρι του 1956 ο θίασος διαλύθηκε και κάποιοι από τους ηθοποιούς, ανάμεσά τους και η Κική, συνεχίζουν στο «Στρατιωτικό Θέατρο». Οι απολαβές ήταν πενιχρές οπότε, μετά από παρότρυνση των συναδέλφων της, αποφασίζει να ζητήσει δουλειά στο εξοχικό κέντρο «Πανόραμα» που έψαχνε τραγουδίστρια. Εκεί, μετά από απαίτηση της ιδιοκτήτριας που θεωρούσε πως το Κική Παπαδοπούλου δεν ήταν κατάλληλο όνομα για τραγουδίστρια, «βαφτίστηκε» Μαρινέλλα από ένα τραγούδι του πρώτου ονόματος του κέντρου και συνθέτη, Τόλη Χάρμα: «Και τη λένε Μαρινέλλα, κι είναι μούρλια κι είναι τρέλα». Η Κική είχε τις αντιρρήσεις της για το όνομα αλλά συμφώνησε γιατί έβλεπε το τραγούδι σαν προσωρινή ενασχόληση για καθαρά βιοποριστικούς λόγους και θεωρούσε δεδομένο πως θα ξαναγυρνούσε στο θέατρο.

Η ΜΟΥΣΙΚΗ

Για να συμπληρώνει το εισόδημά της, η Μαρινέλλα έπιασε δεύτερη δουλειά στο κέντρο «Ρέμβη» στο οποίο τραγουδούσε κάθε βράδυ αφού τελείωνε από το «Πανόραμα». Ώσπου γνώρισε τον Στέλιο Καζαντζίδη, ο οποίος της πρότεινε να κατέβει μαζί του στην Αθήνα. Για τα επόμενα 10 χρόνια, η Μαρινέλλα ήταν σύντροφός του στη ζωή αλλά και στο πάλκο όπου έκανε δεύτερη φωνή πάντα καθισμένη στην καρέκλα δίπλα του. Στις αρχές του ’60 το ντουέτο Καζαντζίδης-Μαρινέλλα έφτασε στο απόγειο της επιτυχίας του. Ηχογράφησαν έξι τραγούδια για την «Πολιτεία» του Θεοδωράκη και τέσσερα τραγούδια με τον Χατζηδάκι («Αθήνα», «Το Πέλαγο Είναι Βαθύ», «Κυρ Αντώνης» και «Κουρασμένο Παλικάρι»). Μερικά από τα πιο δημοφιλή τους τραγούδια που έβαζαν πάντα στο πρόγραμμά τους ήταν το «Βράχο, Βράχο τον Καημό Μου», σε μουσική του Μίκη Θεοδωράκη και στίχους του Δημήτρη Χριστοδούλου, το «Δύο Πόρτες Έχει η Ζωή», σε στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, και το «Είσαι η Ζωή Μου».

Όταν χώρισαν με τον Καζαντζίδη, η Μαρινέλλα χρειάστηκε να παλέψει προκειμένου να αποτινάξει τον τίτλο της καλύτερης δεύτερης φωνής και να καθιερωθεί ως τραγουδίστρια. Την κρίσιμη εκείνη περίοδο, είχε τη βοήθεια του Γιώργου Κατσαρού που ήταν φτασμένος συνθέτης με έντονη παρουσία και στο θέατρο. Ο Κατσαρός την έφερε σε επαφή με σημαντικούς ανθρώπους του χώρου, την πρότεινε για δουλειές και της έδωσε τραγούδια του. Μία από τις γνωστές συνεργασίες τους είναι το τραγούδι «Λίγο Κρασί, Λίγη Θάλασσα και τ΄ Αγόρι Μου», σε στίχους του Πυθαγόρα, που αποτέλεσε την πρώτη συμμετοχή της Ελλάδας στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της  Eurovision το 1974.

Έχει συνεργαστεί με πολλούς άλλους καταξιωμένους συνθέτες όπως ο Μίμης Πλέσσας, ο Γιώργος Ζαμπέτας, ο Σταύρος Ξαρχάκος και ο Γιάννης Σπανός. Το 1971 κυκλοφόρησε δύο τραγούδια σε στίχους και μουσική του Άκη Πάνου («Πυρετός» και «Κοίτα Με στα Μάτια») ενώ το τραγούδι «Εγώ κι Εσύ» από το ομότιτλο άλμπουμ που έβγαλαν μαζί με τον Βοσκόπουλο το 1974, έγινε μεγάλη επιτυχία και εντάχθηκε στο ρεπερτόριό της.

Με τον Κώστα Χατζή είχαν μια μακρόχρονη και άκρως δημιουργική επαγγελματική σχέση. Ξεκίνησε με την επιτυχία του τραγουδιού «Κι Ύστερα» (1975) σε μουσική του Χατζή και συνεχίστηκε με την ζωντανή ηχογράφηση από μία και μοναδική εμφάνισή τους στην μπουάτ «Σκορπιός», αποτέλεσμα της οποίας ήταν ένα άλμπουμ τριών δίσκων με την ονομασία «Ρεσιτάλ» (1976) που έκανε ρεκόρ πωλήσεων με 500.000 κομμάτια και μας έδωσε τεράστιες επιτυχίες όπως το «Σ’ Αγαπώ» και το «Σύνορα η Αγάπη Δε Γνωρίζει». Το 1980 κυκλοφόρησαν το διπλό άλμπουμ «Το Ταμ Ταμ», που έγινε πλατινένιο, κι εμφανίστηκαν μαζί στον «Σκορπιό», το 1987 ακολούθησε ένα τρίτο άλμπουμ με τον τίτλο «Η Συνάντηση», και το 2013 ξαναβρέθηκαν επί σκηνής στο «Παλλάς» της Βουκουρεστίου.

Μεγάλες επιτυχίες θα προκύψουν και από τη συνεργασία της με τον συνθέτη Γιώργο Χατζηνάσιο. Ο πρώτος δίσκος με τον τίτλο «Η Μαρινέλλα του Σήμερα» συμπεριλαμβάνει τα τραγούδια «Να Παίζει το Τρανζίστορ»,  «Σήμερα» και «Στην Ευτυχία Παπαγιαννακοπούλου», ενώ ο επόμενος που κυκλοφορεί το 1983 θα της δώσει τραγούδια που γίνονται καθοριστικά για το ρεπερτόριό της όπως τα «Καμιά Φορά» και «Είσαι Ποτάμι». Το τελευταίο προσωπικό της άλμπουμ κυκλοφόρησε το 2005 και περιείχε τραγούδια του Γιώργου Θεοφάνους.

Η Μαρινέλλα έχει εμφανιστεί σε νυχτερινά κέντρα, μεγάλες πίστες και μπουάτ. Έχει γεμίσει στάδια, θέατρα αλλά και χώρους όπως την Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος του ΚΠΙΣΝ και το Μέγαρο Μουσικής. Έχει παίξει σε μουσικοθεατρικές παραστάσεις κι έχει κάνει πολλές συναυλίες για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Και συνεχίζει ακάθεκτη…

Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Συμμετείχε ως τραγουδίστρια σε 24 ταινίες συνολικά εκ των οποίων 3 ήταν ταινίες της Φίνος Φιλμ (και οι τρεις σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιάννη Δαλιανίδη).

Η πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση ήταν μαζί με τον Στέλιο Καζαντζίδη στην ταινία «Η Κυρία Δήμαρχος» (1960) και η τελευταία ήταν στην ταινία «Κρίμα… το Μπόι Σου» (1970) με το ομότιτλο τραγούδι, σε μουσική του Γιώργου Χατζηνάσιου και στίχους της Σέβης Τηλιακού, να αποτελεί μία ακόμα προσθήκη στη λίστα με τις διαχρονικές επιτυχίες της.

Το 1968 ήταν η χρονιά που ανέτειλε το αστέρι της Μαρινέλλας. Η πρώτη της επιτυχία ήταν το τραγούδι του Ζαμπέτα «Σταλιά Σταλιά», το οποίο συμπεριλήφθηκε στην ταινία «Ο Πιο Καλός ο Μαθητής» αλλά και στο ομότιτλο πρώτο προσωπικό της άλμπουμ.

Την ίδια χρονιά, η Μαρινέλλα συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τη Φίνος Φιλμ στο μιούζικαλ «Γοργόνες και Μάγκες» όταν τραγούδησε το «Άνοιξε Πέτρα», σε μουσική Μίμη Πλέσσα και στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, δίνοντας μια ερμηνεία που έγινε εμβληματική. Το συγκεκριμένο τραγούδι συνδέθηκε απόλυτα με το όνομά της, αγαπήθηκε πολύ από το κοινό και παρέμεινε σταθερά στο ρεπερτόριό της όλα αυτά τα χρόνια.

Το 1969 συμμετείχε σε άλλες δύο ταινίες της Φίνος Φιλμ. Στη δραματική ταινία «Γυμνοί στο Δρόμο» ερμήνευσε τα τραγούδια «Αστέρι στο Παράθυρο» και «Δυο Αδέρφια», σε μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου και στίχους του Ιάκωβου Καμπανέλλη, που παραμένουν ακυκλοφόρητα. Ενώ στην ταινία «Η Παριζιάνα» ερμήνευσε τα τραγούδια «Δώσ’ Μου τ’ Αθάνατο Νερό» και «Ζωγραφισμένα στο Χαρτί» σε μουσική του Μίμη Πλέσσα και στίχους του Άκου Δασκαλόπουλου.

Η Μαρινέλλα συμμετείχε σε δύο τηλεοπτικές σειρές του Κώστα Κουτσομύτη. Ερμήνευσε το τραγούδι των τίτλων και άλλα 7 τραγούδια της δραματικής σειράς «Η Πρόβα του Νυφικού» (1995), που βασίστηκε σε βιβλίο της Ντόρας Γιαννακοπούλου, και υποδύθηκε τη Μαρίκα Σουέζ, θιασάρχη ενός θεατρικού μπουλουκιού, στη σειρά «Ύστερα Ήρθαν οι Μέλισσες» (2000), που βασίστηκε στο μυθιστόρημα του Γιάννη Ξανθούλη.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ

Ο πρώτος της έρωτας ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης με τον οποίον συμπορεύτηκαν στο τραγούδι και στη ζωή για 10 χρόνια, τα 2 τελευταία ως παντρεμένο ζευγάρι (1964-1966). Το 1973 η Μαρινέλλα απέκτησε την κόρη της Τζωρτίνα (από το Γεωργία-Χριστίνα), καρπό της σχέσης της με τον Φρέντυ Σερπιέρη, και αργότερα, την ίδια χρονιά, παντρεύτηκε τον Τόλη Βοσκόπουλο με τον οποίο χώρισαν μετά από 8 χρόνια.