Με εκλεπτυσμένη αισθητική, φινέτσα και υποκριτικό ταλέντο, η Κάτια Δανδουλάκη είναι από τις πιο αναγνωρισμένες Ελληνίδες ηθοποιούς, έχοντας ερμηνεύσει σχεδόν τα πάντα στην μεγάλη καλλιτεχνική της πορεία, από μπουλβάρ και αστυνομικά μέχρι θρίλερ και κωμωδίες.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Γεννήθηκε και έζησε στην Θεσσαλονίκη μέχρι την ηλικία των τεσσάρων ετών. Έζησε όμορφα παιδικά χρόνια, για τα οποία έχει δηλώσει ότι αποτελούν πηγή όλης της μετέπειτα θετικής ενέργειας στη ζωή της. Στη συνέχεια, σπούδασε υποκριτική στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν και στο London School of Dramatic Art, θέτοντας γερές βάσεις για την μακρά καλλιτεχνική της πορεία.

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

Η πρώτη της θεατρική εμφάνιση πραγματοποιήθηκε το 1969, με τον θίασο της Τζένης Καρέζη και του Κώστα Καζάκου, στο έργο «Η Κυρία δεν με Μέλει». Συνέχεια είχε το έργο «Μικρές Αλεπούδες» στο θέατρο Διάνα, με έναν ρόλο που την καθιέρωσε υποκριτικά. Μετά από πολλές συνεργασίες με αθηναϊκούς θιάσους, το 1976 συμμετέχει ως ιδρυτικό στέλεχος στο Απλό Θέατρο με τον Χρήστο Πολίτη και τον Αντώνη Αντύπα. Το 1979 σχηματίζει δικό της θίασο, ανεβάζοντας παραστάσεις, όπως «Άννα Καρένινα» του Τολστόι, «Οι Δανειστές» του Στρίντμπεργκ και «Γλάρος» του Τσέχωφ, σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασέν.

Η ίδρυση του δικού της θεάτρου «Κάτια Δανδουλάκη» θα έρθει το 1995, με λαμπερή πρεμιέρα ανεβάζοντας τον «Βυσσινόκηπο» του Τσέχωφ. Έκτοτε, παρουσίασε πολλά επιτυχημένα θεατρικά έργα, όπως «Λεωφορείον ο Πόθος» του Τ. Ουίλιαμς, «Προδοσία» του Χ. Πίντερ, «Έγκλημα στο Όριαντ Εξπρές» της Α. Κρίστι και το πολύ πετυχημένο «Master Class», όπου ερμήνευσε την θρυλική ντίβα της όπερας Μαρία Κάλλας.

Το 2019 συμμετείχε για πρώτη φορά σε αρχαία τραγωδία, με τον ρόλο της Αίθρας στις «Ικέτιδες» του Ευριπίδη, στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, σηματοδοτώντας την τρίτη της συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο και τον Στάθη Λιβαθινό.

Το φθινόπωρο του 2021 ανέβασε στο ομώνυμο θέατρό της, την παράσταση «Το Καινούργιο Παιδί» σε σκηνοθεσία Ρέππα-Παπαθανασίου.

Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ & Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Το κινηματογραφικό της ντεμπούτο ήρθε το 1971, με την ταινία «Ολοκαύτωμα» του Δημήτρη Παπακωνσταντή και συνέχισε ως μόνιμη πρωταγωνίστρια του παραγωγού James Paris για τα επόμενα πέντε χρόνια. Την ίδια χρονιά, εντυπωσιάζει κοινό και κριτικούς με την ερμηνεία της στην ταινία «Παπαφλέσσας» σε παραγωγή Φίνος Φιλμ, James Paris και Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Η τελευταία της εμφάνιση ήταν το 1987 στην ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη «Γλυκιά Πατρίδα».

Έχει συμμετάσχει σε πλήθος δημοφιλών τηλεοπτικών σειρών με αφετηρία τη σειρά «Στα Δίχτυα της Αράχνης» (1972). Το 1975 πρωταγωνίστησε στη σειρά «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» από το ομώνυμο βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη, και δύο χρόνια αργότερα είχε τον πρώτο ρόλο στη σειρά «Οι Πανθέοι» από το ομώνυμο βιβλίο του Τάσου Αθανασιάδη.

Η νεότερη γενιά την γνώρισε μέσα από την περιβόητη σειρά του Νίκου Φώσκολου «Λάμψη», όπου για οχτώ χρόνια (1990-1998) ερμήνευσε εκπληκτικά τον ρόλο της Βίρνας Δράκου. Άλλες τηλεοπτικές σειρές στις οποίες συμμετείχε είναι μεταξύ άλλων οι «Βέρα στο Δεξί», «Η Ζωή της Άλλης» και «Άγριες Μέλισσες».

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ

Από τις αρχές του 1970 ήταν ζευγάρι με τον σπουδαίο λογοτέχνη, θεατρολόγο, και δημοσιογράφο Μάριο Πλωρίτη, με τον οποίο τελικά παντρεύτηκε το 1996. Έμειναν μαζί περίπου 35 χρόνια, μέχρι τον θάνατο του συζύγου της το 2006.

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Το 1993 τιμήθηκε με το Βραβείο Κοτοπούλη, ενώ το 1998 κέρδισε το Βραβείο Κουν για την ερμηνεία της στο έργο «Όπως με Θέλεις».
Το 2014 της απονεμήθηκε το Βραβείο «Μαρία Αλκαίου» από την Ακαδημία Ελληνικών Βραβείων Τέχνης, ενώ το 2018 τα 8α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης τίμησαν την Κάτια Δανδουλάκη για την μακρόχρονη καλλιτεχνική της προσφορά.