Με εκρηκτικό ταπεραμέντο, πληθωρική παρουσία και αστείρευτη ενέργεια, η Ελένη Ανουσάκη έχει διανύσει μία πλούσια καλλιτεχνική πορεία με πολλές επιτυχίες τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Η μητέρα της ήταν η ηθοποιός Μαλαίνα Ανουσάκη και ο πατέρας της ο τενόρος Ευάγγελος Ανουσάκης. Μπήκε έγκλειστη στη σχολή Χατζηκωνσταντίνου στο Παλιό Φάληρο και έμεινε εκεί έξι χρόνια. Τα παιδικά της χρόνια ήταν δύσκολα, καθώς παρά το ότι έζησε σε ένα αστικό περιβάλλον, η μητέρα της ήταν δραστηριοποιημένη στην αντίσταση και αργότερα στον εμφύλιο με τον «Δημοκρατικό Στρατό» και εξορίστηκε για αρκετά μεγάλα διαστήματα.
Παρά τις δυσκολίες, η Ελένη μεγάλωσε ανάμεσα σε εκλεκτούς ανθρώπους της τέχνης, φίλους των γονιών της, όπως την Παξινού, τον Μουσούρη και τον Μυράτ. Με τέτοιες επιρροές, μπήκε στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου στα δεκαέξι της χρόνια, ως εξαιρετικό ταλέντο, με τους καθηγητές της να εντυπωσιάζονται και να τις χαρίζουν διθυραμβικά σχόλια. Παράλληλα με τις σπουδές της, έπαιξε στην εμβληματική ταινία «Τα Κόκκινα Φανάρια» (1963) του Βασίλη Γεωργιάδη. Αυτή η συμμετοχή, εκτός του ότι πιστοποιεί το ατόφιο ταλέντο της, ήταν και αιτία να τεθεί εκτός σχολής, αφού εκείνη την εποχή στο Εθνικό Θέατρο δεν επέτρεπαν οι μαθητές να συμμετέχουν σε ταινίες.
ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ
Όταν εμφανίστηκε στο θέατρο, ήταν ήδη γνωστή ηθοποιός από το πλούσιο κινηματογραφικό της βιογραφικό. Έτσι, το 1968 εμφανίζεται στην παράσταση του Αλέκου Σακελλάριου «Και Μη Χειρότερα» με ένα ιδιαίτερο χορευτικό. Συνέχεια είχε ο Αλέξης Σολωμός στο θέατρο Προσκήνιο, με την παράσταση «Μις Μπα Μπα» του Ρούντολφ Μπεζιέ, με πρωταγωνίστρια την μεγάλη ηθοποιό Αντιγόνη Βαλάκου. Ακολούθησαν αρκετές παραστάσεις, όπως «Η Δίκη» του Κάφκα και «Τζέιν Έιρ» της Μπροντέ.
Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
Το κινηματογραφικό της ντεμπούτο έγινε σε ηλικία μόλις έξι ετών το 1950, στην ταινία «Αμάρτησα για το Παιδί μου», ως το κοριτσάκι που κρατούσε η Ελένη Χατζηαργύρη. Η πρώτη, όμως, επαγγελματική της συμμετοχή ήταν το 1963, στα «Κόκκινα Φανάρια» του Βασίλη Γεωργιάδη. Συνέχεια, είχε ο θρυλικός «Ζορμπάς» του Μιχάλη Κακογιάννη, με έξι μήνες γυρισμάτων στην Κρήτη, ενώ μετά πέταξε για Ρώμη, με συμβόλαιο της FOX, σε ένα μικρό ρόλο στην ταινία «Αγωνία και Έκσταση» (1965) του Κάρολ Ριντ. Η Ελένη Ανουσάκη, με διεθνή πλέον καριέρα, συνέχισε τις εμφανίσεις της σε ελληνικές παραγωγές, με δύο από αυτές σε ταινίες της Φίνος Φιλμ: «Μαριχουάνα Στοπ» (1971) και «Αιχμάλωτοι του Μίσους» (1972).
Στην τηλεόραση ερμήνευσε πολύ δυναμικά ρόλους, με πιο χαρακτηριστικό τον τελευταίο της, στα «Υπέροχα Πλάσματα» της Μυρτώς Κοντοβά, όπου ενσάρκωσε τον ρόλο της «Θείας Καραμέλας» με παροιμιώδη επιτυχία.
Από το 1980 και μετά αραίωσε την ενασχόληση της με την 7η τέχνη, καθώς την απορρόφησαν τα κοινά. Από το 1982 έως το 1986 ήταν Δημοτικός Σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων και τα διαστήματα 1989-90 και 1993-2004 υπήρξε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ
Παντρεύτηκε το 1964 τον σκηνοθέτη και διευθυντή φωτογραφίας Δημήτρη Παπακωνσταντή και είναι μαζί μέχρι σήμερα. Δεν απέκτησαν ποτέ παιδιά, αφού η ίδια είχε δηλώσει ότι «Δεν ήθελα παιδιά, γιατί τα παιδιά των ηθοποιών γίνονται δυστυχισμένα, με λίγες εξαιρέσεις και από σύμπτωση».
Αποφθέγματα #quotes
«Ο καλλιτέχνης προβάλλεται μέσα από τη δουλειά του στην τέχνη, η οποία, δυστυχώς στη τηλεόραση και στο θέατρο έχει ξεπέσει. Σήμερα υπάρχει ένας γενικός ξεπεσμός. Παίζουν και γράφουν όποιοι θέλουν. Όποιοι πάνε σε ένα σεμινάριο βαφτίζονται ηθοποιοί. Όποιοι γράφουν μια αρλούμπα είναι συγγραφείς.»
«Είμαι δύσκολος άνθρωπος. Η ζωή δεν με πήγε καροτσάκι, το παραμύθι της εγώ το έγραψα. Δεν έχω κλάψει στη ζωή μου, ούτε στην κηδεία του πατέρα μου.»
Ταινίες με την FF