Εύθραυστη, αέρινη, και αξιαγάπητη, η Αντιγόνη Βαλάκου ήταν από τις πλέον ξεχωριστές ηθοποιούς μας, που ανέδειξε το ελληνικό θέατρο στην μακρόχρονη καριέρα της. Στη μακρόχρονη καριέρα της ασχολήθηκε περισσότερο με το θέατρο, που ήταν η μεγάλη της αγάπη, ωστόσο άφησε το στίγμα της και στον κινηματογράφο, με εξαιρετικές ερμηνείες σε αξιόλογες δραματικές ταινίες.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Γεννήθηκε στην Καβάλα. Το 1946, μετά τον πόλεμο, η οικογένεια της εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και η ίδια, παράλληλα με τις δυο τελευταίες τάξεις του σχολείου, σπούδασε στο Θεατρικό Σπουδαστήριο του Βασίλη Ρώτα.

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

Η πρώτη της θεατρική εμφάνιση πραγματοποιήθηκε το 1949 με το θίασο του Ρεαλιστικού Θεάτρου του Αιμίλιου Βεάκη, στο έργο «Νυφικό τραγούδι». Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το θίασο της Κατερίνας και το 1951-1952 διακρίθηκε ως ενζενί με το θίασο Μανωλίδου-Αρώνη-Χατζίσκου. Έλαμψε με την παρουσία της και στις συνεργασίες της με το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν και το ΚΘΒΕ. Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο, στο οποίο και υποδύθηκε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε έργα του Σαίξπηρ («Χειμωνιάτικο Παραμύθι» και «Άμλετ»), του Άρθουρ Μίλερ («Δοκιμασία») και του Σοφοκλή («Αντιγόνη»).

Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Ένα βράδυ του 1953, όταν έπαιζε στο «Χειμωνιάτικο παραμύθι», έκανε την πρώτη της γνωριμία με τον κόσμο του σινεμά. Μετά την παράσταση κι ενώ ακόμα φορούσε το κοστούμι του ρόλου, ο Ντίνος Δημόπουλος την πήρε από το χέρι και την οδήγησε στον Φίνο. Έτσι γύρισε την πρώτη της ταινία «Οι Ουρανοί είναι Δικοί μας» και επιβεβαίωσε τη θεατρική της φήμη ως εξαιρετικής «ενζενί», τίτλος που τη συνόδευε ολόκληρη τη δεκαετία του ‘50.

Αξέχαστη έχει μείνει η ερμηνεία της στην ταινία «Το Αμαξάκι», πλάι στον Ορέστη Μακρή. Γύρισε συνολικά 16 ταινίες, κυρίως αισθηματικά ή κοινωνικά δράματα, με πιο αξιοσημείωτες παρουσίες της στις ταινίες «Ο Δρόμος με τις Ακακίες», πλάι στον Μάνο Κατράκη και η «Γκόλφω». Τελευταία κινηματογραφική της εμφάνιση ήταν το 1994 στο έργο «Παραμονή Πρωτοχρονιάς».

Πήρε μέρος και σε πολλές ραδιοφωνικές παραγωγές, αλλά και σε τηλεοπτικές μεταφορές θεατρικών έργων.

Η μεγάλη ηθοποιός υπήρξε καθηγήτρια στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου δίδαξε υποκριτική από το 1982 έως το 2007.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ

Το 1960 παντρεύτηκε τον χειρουργό γιατρό Αντώνη Τόμπλερ, με τον οποίο όμως χώρισαν μερικά χρόνια αργότερα.

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Το 1958 τιμήθηκε με το θεατρικό έπαθλο της Μαρίκας Κοτοπούλη για την ερμηνεία της ως “‘Αννα Φρανκ” στο ομώνυμο έργο. Το 1999 βραβεύτηκε από το Φεστιβάλ Ολύμπου για την μακρόχρονη προσφορά της στο θέατρο και την τέχνη. Το 2001 ήταν υποψήφια για το Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου της Ενώσεως Ελλήνων Θεατρικών Kριτικών.
Το 2002 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής σε εκδήλωση στο Προεδρικό Μέγαρο. Την ίδια χρονιά, στα πλαίσια των Τηλεοπτικών Βραβείων, τιμήθηκε με το βραβείο Α’ Γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στη σειρά “Περί ανέμων και υδάτων”. Επίσης έχει τιμηθεί στα Θεατρικά Βραβεία Κοινού (2003) για την ερμηνεία της στην παράσταση “Η τρελή του Σαγιό”.
Στη Καβάλα λειτουργεί εδώ και αρκετά χρόνια το θέατρο “Αντιγόνη Βαλάκου” το οποίο φιλοξενεί σημαντικές παραστάσεις και επιλεγμένες πολιτιστικές εκδηλώσεις.

ΘΑΝΑΤΟΣ

Η Αντιγόνη Βαλάκου πέθανε στις 12 Νοεμβρίου 2013, σε ηλικία 83 ετών, μετά από ολιγοήμερη νοσηλεία της στον Ευαγγελισμό και κηδεύτηκε στο κοιμητήριο του Κόκκινου Μύλου.