Γοητευτική, κομψή, ταλαντούχα και με λαμπερό βλέμμα, η Αιμιλία Υψηλάντη παραμένει μια από τις ξεχωριστές παρουσίες της υποκριτικής τέχνης για πάνω από 50 χρόνια.

Γεννήθηκε το 1942 στον Πύργο Ηλίας αλλά ένα μεγάλο μέρος των παιδικών της χρόνων το πέρασε στην Αμαλιάδα, καθώς οι γονείς της εργάζονταν εκεί ως εκπαιδευτικοί. Χρόνια αργότερα, μετακόμισαν στην Αθήνα, και η Αιμιλία σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών. Παράλληλα, όμως, παρακολουθούσε μαθήματα στην Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης, αφού κρυφή της επιθυμία ήταν πάντα να γίνει ηθοποιός.

Το θεατρικό της ντεμπούτο έγινε το 1968 στο έργο “Ο Λεωνίδας δεν τρώει Λουλούδια”. Ένα χρόνο αργότερα εμφανίζεται και στον κινηματογράφο, στην ταινία “Ποιός Θανάσης” πλάι στον Θανάση Βέγγο, με τον οποίο συνεργάστηκαν σε άλλες τέσσερις ταινίες και όπως έχει δηλώσει η ίδια του είχε ιδιαίτερη εκτίμηση: «Έζησα όμορφες στιγμές, αλλά είχα και δύσκολες συνεργασίες. Στον κινηματογράφο σίγουρα ξεχωρίζω την πολύ καλή συνεργασία μου με τον Θανάση Βέγγο.»

To 1969 συνεργάζεται για πρώτη φορά και με την Φίνος Φιλμ, στην ταινία “Η Ωραία του Κουρέα” του Ντίνου Δημόπουλου. Η δεύτερη και τελευταία της συνεργασία με τον Φίνο θα έρθει το 1974 με την ταινία “Γυμνοί στο Χιόνι” του Γιώργου Ζερβουλάκου.

Το 1973 η Αιμιλία Υψηλάντη ξεκίνησε τις εμφανίσεις της στην τηλεόραση, στην σειρά της ΥΕΝΕΔ “Ποιός είναι ο ένοχος”, ενώ ακολούθησαν και άλλες τηλεοπτικές εμφανίσεις της με πιο πρόσφατες “Το Κόκκινο Δωμάτιο” (2007) και “Famagusta” (2024) σε παραγωγή Mega.

Η σχέση της ηθοποιού με την πολιτική ήρθε το 1978 όταν έγινε Δημοτική Σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων, ενώ το 1981 εξελέγη βουλευτής με το ΚΚΕ. Υπήρξε πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και ίδρυσε την καλλιτεχνική εταιρία “Αργώ”.

Η Αιμιλία Υψηλάντη παντρεύτηκε το 1964 τον Άγγελο Υψηλάντη και απέκτησε μια κόρη, την Μαρίνα, η οποία δυστυχώς απεβίωσε το 2022 σε ηλικία 55 ετών. Άφησε πίσω της όμως μια κόρη, την εγγονή της Αιμιλίας, που ονομάζεται Άρτεμις. Σύντροφος της Αιμιλίας Υψηλάντη είναι ο Στέλιος Αργυρός.