Διακρίσεις του Φιλοποίμενα Φίνου
Ο Φίνος διακρίθηκε όσο κανένας άλλος άνθρωπος του ελληνικού κινηματογράφου για τις γνώσεις του σε τεχνικά ζητήματα και τις ευρεσιτεχνίες του. Με αχώριστο σύντροφο το κατσαβίδι του, το ένστικτό του και την απαράμιλλη ευρηματικότητά του, ήταν ικανός να επιδιορθώνει κάθε είδους μηχάνημα, ακόμα και να το διαλύει, κατασκευάζοντάς το από την αρχή. Πριν ακόμα φτάσουμε στην εποχή που ο Φίνος αποφάσισε να γυρίσει την πρώτη του ταινία, είχε στο ενεργητικό του δύο σημαντικές επιτυχίες, οι οποίες, αμφότερες, αποτελούν σταθμό για τα κινηματογραφικά δρώμενα στη χώρα μας. Και οι δύο έχουν να κάνουν με τον ήχο:
· Το 1930 κατασκεύασε ηχοληπτικό μηχάνημα και το εγκατάστησε στον θερινό κινηματογράφο Αλκαζάρ, με αποτέλεσμα να γίνει εκεί η πρώτη προβολή ομιλούσας ταινίας σε θερινό σινεμά της Ελλάδας.
· Το 1935 κατασκεύασε ελληνικό ηχοληπτικό μηχάνημα με την πολύτιμη βοήθεια του φίλου του, ηλεκτρονικού στο επάγγελμα, Ιωάννη Σαλλίβερου, χάρη στο οποίο έγινε η πρώτη ομιλούσα ταινία του Ελληνικού Κινηματογράφου, «Το Τραγούδι του Χωρισμού» (1940), με τον Φίνο να είναι σκηνοθέτης, για πρώτη και τελευταία φορά, και υπεύθυνος βέβαια για όλο το τεχνικό μέρος της ταινίας. Η παραγωγή ήταν της«Σκούρας Φιλμ».
Στην περίοδο ανάμεσα στην πρώτη αυτή προσπάθεια ομιλούσας ελληνικής ταινίας, μέχρι και την πρώτη επίσημη ταινία της Φίνος Φιλμ, «H Φωνή της Καρδιάς» το 1943, ο Φιλοποίμην Φίνος ήταν ήδη ένας παθιασμένος κινηματογραφιστής. Και μιλάμε για τα δύσκολα χρόνια της κατοχής. Κι αν θέλουμε να κρίνουμε τα πράγματα λαμβάνοντας υπόψη μας τις συνθήκες κάθε περιόδου, η προσφορά του Φίνου στην εξέλιξη του κινηματογράφου στη χώρα μας ήταν εκείνα τα χρόνια ανεκτίμητη:
· Η κινηματογράφηση των «Eπικαίρων» για λογαριασμό της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού», τα οποία τυπώνονταν και εμφανίζονταν στα επιταγμένα μηχανήματα του ίδιου του Φίνου. Ό,τι υλικό ντοκουμέντο υπάρχει σήμερα από εκείνη την εποχή οφείλεται στον ίδιο και την ομάδα του.
· Κατά τη διάρκεια του πιο δύσκολου χειμώνα της πρόσφατης ιστορίας μας, το χειμώνα του ΄41, κατάφερε με δικά του μέσα να κάνει ταινία μικρού μήκους, που απεικόνιζε τον τότε σύγχρονο τρόπο απογραφής του πληθυσμού. Κατόρθωσε τότε σαφή βελτίωση εικόνας και ήχου, σε μία περίοδο που όχι μόνο δεν υπήρχε κινηματογραφική δραστηριότητα, αλλά ολόκληρη η χώρα ήταν στον πάγο.
· Κινηματογράφησε το μοναδικό ντοκουμέντο της υποστολής της ναζιστικής σημαίας από Γερμανό στρατιώτη στην Ακρόπολη πριν οι κατακτητές αναχωρήσουν από την Ελλάδα.
Και φτάνουμε στην πρώτη ταινία παραγωγής του Φιλοποίμενα Φίνου, «Η Φωνή της Καρδιάς» του 1943. Αυτή η ταινία άλλαξε το ρου της ιστορίας του κινηματογράφου στη χώρα μας. Ένα τεράστιο επίτευγμα κινηματογράφησης, τεχνικής αρτιότητας, καθώς και ηχοληψίας. Η ταινία, για τα δεδομένα της εποχής, άγγιζε τα όρια της τελειότητας και θεωρείται από τους ειδικούς ως το σημείο εκκίνησης του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου.
Από το 1943 μέχρι το 1977, ο Φιλοποίμην Φίνος απογείωσε τον ελληνικό κινηματογράφο, με 186 συνολικά παραγωγές που δικαίωσαν το έργο ενός μεγάλου παραγωγού. Ήταν για πολλά χρόνια μέλος της επιτροπής του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ενώ διατέλεσε πρόεδρος των Ελλήνων παραγωγών. Αξίζει να σημειωθεί ότι τον Σεπτέμβριο του 1962, ο Φιλοποίμην Φίνος αρνήθηκε τη θέση του Τεχνικού Διευθυντή στην κορυφαία κινηματογραφική εταιρεία MGM - Metro Goldwyn Mayer, λέγοντας χαριτολογώντας «Στο Xόλιγουντ δεν θα με άφηναν να σκαλίζω τις κάμερες με το κατσαβίδι μου» και συμπλήρωνε «Eκεί κάνουν σινεμά με το μυαλό, εδώ κάνουμε με την καρδιά», αποδεικνύοντας την βαθιά αγάπη του για την Ελλάδα και τον πολιτισμό μας.
Ανάμεσα στις διακρίσεις του Φίνου συμπεριλαμβάνονται και οι παρακάτω:
- Η μέθοδος διπλοτυπίας-ντουμπλάζ που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στην ταινία «Η Αγνή του Λιμανιού» το 1952.
2. Η χρήση του γερανού Ντόλυ για κινούμενη κάμερα, τον οποίο έφερε ο Φίνος στην Ελλάδα το 1954.
3. Η βράβευσή του από την Ελβετική εταιρεία κινηματογραφικού υλικού Gevaert το 1961, για την τεχνική προσφορά του.
4. Το είδος μιούζικαλ, το οποίο στήριξε πρώτος ο Φίνος στο Ελληνικό σινεμά με την ταινία «Μερικοί το Προτιμούν Κρύο» (1963).
5. Οι φακοί Zoom, που χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στην ταινία «Χωρίς Ταυτότητα» (1963).
6. Η τεχνική Σινεμασκόπ, που χρησιμοποιήθηκε από τον Φίνο για πρώτη φορά στην έγχρωμη ταινία «Κάτι να Καίει» (1964).
7. Η βράβευσή του από το Υπουργείο Βιομηχανίας το 1970, για την τριαντάχρονη προσφορά του στον Ελληνικό Κινηματογράφο.
8. Τα υπερσύγχρονα - για την εποχή εκείνη - στούντιο στα Σπάτα, με τα πελώρια πλατό, εγκαινιάστηκαν το 1970 και θεωρούνταν από τα καλύτερα σε όλη την Ευρώπη.
Μπορείτε να διαβάσετε για τις σημαντικότερες διακρίσεις των ταινιών της Φίνος Φιλμ αλλά και για την εμπορική επιτυχία τους ακολουθώντας αυτό το link.